کارمندان استودیوی زنی‌مکس (ZeniMax)، زیرمجموعه مایکروسافت، سکوت خود را در مورد موج عظیم اخراج‌ها در این شرکت شکستند. این تعدیل نیرو که بیش از ۹۰۰۰ کارمند را در سراسر مایکروسافت تحت تأثیر قرار داد، منجر به بیکار شدن “صدها نفر” در زنی‌مکس شد و اکنون کارمندان باقی‌مانده این فرآیند را “غیرانسانی” و پر از هرج‌ومرج توصیف می‌کنند.
یک فرآیند “غیرانسانی” و پر از سردرگمی
آتوم میچل (Autumn Mitchell)، تستر ارشد کنترل کیفیت، در مصاحبه با وب‌سایت Game Developer می‌گوید: “این کار درست نیست و عادی هم نیست. برایم مهم نیست مایکروسافت چند بار این کار را تکرار می‌کند تا عادی به نظر برسد؛ این عادی نیست. روشی که آن‌ها در پیش گرفتند غیرانسانی است. برایم مهم نیست چقدر می‌گویند این کار با احترام انجام شده؛ این‌طور نیست.”
منابع مختلفی از هرج‌ومرج حاکم بر روز اخراج‌ها خبر داده‌اند. به گفته‌ی یکی از منابع، دسترسی کارمندان به ابزارهای ارتباطی شرکت مانند ایمیل و اسلک، حتی پیش از تماس بخش منابع انسانی قطع شده بود که این موضوع باعث سردرگمی و وحشت گسترده در میان آن‌ها شد. پیج برانسون (Page Branson)، کارمند دیگری، تأیید می‌کند که مایکروسافت نتوانست به طور موثر مشخص کند چه کسانی تحت تأثیر این تعدیل نیرو قرار می‌گیرند و همکاران خود را پریشان و سردرگم رها کرد.
میچل با خشم اضافه می‌کند: “اینکه کاری کنید که افراد مجبور شوند با عجله یک پیام خداحافظی در اسلک برای همکارانی تایپ کنند که ۱۵ سال برای شرکت شما پول درآورده‌اند،شرم آور است. واقعا شرم آور است.”
پیام متناقض مدیران و ضربه به روحیه تیم
نکته‌ای که خشم کارمندان را دوچندان کرده، پیام داخلی فیل اسپنسر، رئیس ایکس‌باکس، است. او در همان یادداشتی که خبر اخراج‌ها را اعلام کرد، از “موفقیت‌های” اخیر شرکت، “افزایش تعداد بازیکنان” و “نقشه راه قدرتمند” ایکس‌باکس تمجید کرده بود. این تناقض برای کارمندان بسیار دردناک بود.
برانسون در این باره می‌گوید: “این اخراج‌های گسترده روی زندگی انسان‌های واقعی و خانواده‌هایشان تأثیر می‌گذارد و زندگی آن‌ها را به هم می‌ریزد. هسته اصلی پیام من، آرزوی همدلی است. ای کاش به هزینه انسانی این تصمیمات فکر کنند.”
به گفته او، این اتفاق فرهنگ همکاری در استودیو را نابود کرده است: “مایکروسافت هر آنچه را که می‌توانست در فرهنگ و همکاری ما عالی باشد، گرفت و از بین برد. روحیه تیم وحشتناک است. حال بهم‌زن است. همه استرس دارند و گریه می‌کنند.”
از دست رفتن دانش و آینده‌ای نامعلوم
اخراج صدها کارمند باتجربه، ضربه سنگینی به دانش عملی و سازمانی استودیو وارد کرده است. برانسون توضیح می‌دهد: “دانش عملی بسیار زیادی یک شبه ناپدید شد… حالا همه کسانی که مانده‌اند باید تکه‌های شکسته را به بهترین شکل ممکن جمع کنند.”
میچل با کنایه‌ای تلخ آینده را توصیف می‌کند: “حالا این لاشه باقی‌مانده از کارمندان باید به نحوی به ساختن بازی‌های برنده‌ی جایزه ادامه دهد.”
نقش اتحادیه کارگری و بحران فراگیر در صنعت بازی
میچل و برانسون هر دو عضو اتحادیه کارگران زنی‌مکس (ZWU-CWA) هستند و معتقدند اگر بسیاری از اعضای استودیو به این اتحادیه نپیوسته بودند، شرایط می‌توانست بسیار بدتر باشد. برانسون می‌گوید: “اگر ما حمایت یک سازمان خارجی را نداشتیم که برای حقوق افراد آسیب‌دیده و آن‌هایی که باقی مانده‌اند بجنگد، شرایط برای همه زمین تا آسمان فرق می‌کرد.”
این رویداد تلخ تنها بخشی از بحران بزرگ‌تری است که صنعت بازی را فرا گرفته و در چند سال اخیر ده‌ها هزار نفر در استودیوهای بزرگ و کوچک شغل خود را از دست داده‌اند.
